Lavendel

De naam lavendel komt van het Latijnse "Lavare"(wassen). De Romeinen gebruikten de plant voor hun dagelijkse badrituelen. Hieruit blijkt dat ze reeds over een goede plantenkennis beschikten. Lavendel ruikt niet alleen lekker, maar heeft ook kalmerend en geneeskrachtige eigenschappen.

 

 

 

Lavendel is een groenblijvende heester van de Labiatae- familie, met kleine paarse tot blauwe bloemetjes. Er zijn 28 verschillende soorten bekend. Uit al deze soorten kan essentiële olie worden gewonnen, die  zowel aromatische als geneeskrachtige toepassingen kent.

Lavendel groeit in alle gematigde zones rond de Middellandse Zee. De plant wordt met name gekweekt in de Provence en in de heuvels van Ligurië. Er bestaat evenwel ook een lavendelsoort die prima in een kouder klimaat gedijt: de Lavandula Angustifolia. Deze soort, die in Groot-Brittannië wordt gekweekt, gebruikt men voor de bereiding van de beroemde English Lavender

          

 

 

Over Lavendelparfum gesproken: in tegenstelling tot de parfums uit de 19e eeuw, bevatten de geuren die we tegenwoordig in de parfumerie vinden maar zelden alleen lavendel. Die geuren zijn naar moderne maatstaven te zoetig. Gewoonlijk voegen de "neuzen" bergamot of sandel toe, soms zelfs beide noten. Op deze manier bereidt men de klassieke geuren voor mannen. Wordt lavendel met iris of jasmijn vermengd, dan ontstaat er een zeer verfijnde vrouwengeur.

Lavendel staat al sinds de Oudheid bekend om zijn geneeskrachtige werking. Mat name om zijn pijnstillende en helende eigenschappen. Op het platteland wordt de plant al sinds jaar en dag gebruikt als effectief middel tegen addergif. Veel jagers dragen altijd een lavendeltakje bij zich. Mocht hun hond in zijn poot worden gebeten door een adder, dan wrijven ze de bloemetjes tussen hun vingers rijn. zodat de werkzame stof vrijkomt. Vervolgens smeren ze dit op de plek waar het dier is gebeten, om de werking van het gif tegen te gaan.

 

Lavendel staat met name bekend als mottenverdrijver of als geurtje voor in de linnenkast. Al eeuwen hangt men kleine linnen zakjes met gedroogde lavendelbloemetjes in de kast. Minder gebruikelijk is het om diezelfde zakjes aan de kraan boven de badkuip te binden. Op de manier stroomt het water langs het zakje en krijgt het badwater een kalmerende werking. De kalmerende eigenschappen van lavendel zijn veel sterker dan die van kamille.

Ooit was het zelfs de gewoonte om lavendeltakjes tussen de lakens van het bruidsbed te leggen. Dit hielp de vaak zeer jonge meisjes om de schok van hun huwelijksnacht te boven te komen. De intense lavendelgeur die uit de lakens opsteeg, werkte rustgevend. Het pas getrouwde paar kon zodoende hun huwelijk inwijden zonder dat de bruid daar een trauma aan overhield

 

 

Wist u dat?

In de gebieden rond de Middellandse Zee kent men nog altijd bijzonder krachten toe aan de aren van lavendel. Deze zouden voorspoed, vruchtbaarheid en rijkdom brengen.

Lavendel schijnt een magnetisch stralingsveld te doen ontstaan met mensen of dingen om zich heen. Het klinkt ongeloofwaardig, maar astrologen zijn ervan overtuigd.

Lavendel bracht veel geluk aan Lord Nelson, de beroemde Britse admiraal die in 1805 Napoleon versloeg bij Trafalgar. Dit alles ondanks het feit, dat lavendel eigenlijk de bloem is voor mensen met het sterrenbeeld Ram. Lord Nelson was echter geboren onder het sterrenbeeld Weegschaal. Nelson was een zeer bijgelovig man. Hij weigerde te betalen voor het lavendelwater dat hij bestelde alvorens aan de zeeslagen deel te nemen. Het lavendelwater gebruikte hij niet alleen om zich te parfumeren. Hij waste zich er ook mee en gaf het zijn officieren als "aromatische azijn", wanneer ze zich niet goed voelden

 

 
  Lavendelolie in uw medicijnkast

Met essentiële lavendelolie kunt u vele huismiddeltjes bereiden, zoals:

  • Een verzachtende aftersun. Voeg hiervoor een paar druppels essentiële lavendelolie toe aan de bodylotion die gewoonlijk na het baden gebruikt.
  • Een natuurlijk slaapmiddel, dat ook geschikt is voor kinderen. Giet één druppel essentiële lavendelolie op het kussensloop waarop u (of uw kind) slaapt.
  • Een natuurlijk kalmeringsmiddel. Vermeng twee druppels essentiële lavendelolie met wat tarwekiemolie. Met deze substantie masseert u uw nek, beginnend bovenaan, vlak onder de schedel. Met duim en wijsvinger masseert u vervolgens, van boven naar beneden, tot aan de schouders. Herhaal deze handeling en oefen steeds een lichte druk uit met uw vingers.
  • Een EHBO-middel voor op vakantie.  Dankzij de helende en antiseptische werking van lavendel is een kleine hoeveelheid  pure lavendelolie een probaat middel om insectenbeten en kleine verwondingen mee te behandelen. Bovendien gaat er ook een pijnstillende werking van uit. Desalniettemin is het in sommige gevallen raadzaam een apotheek te bezoeken.

 

  Zelfgemaakt lavendelwater

Wilt U een heerlijk lavendelwater, zoals uw overgrootmoeder dat gebruikte om zich te verfrissen op warme dagen? Dan kunt u nu aan de slag.

Schenk in een flesje van donker glas liter ethanol van 90%, zes druppels essentiële lavendelolie en drie druppels essentiële bergamot-olie of sandel-olie. (Sandel is frisser, bergamot iets scherper: de keuze hangt af van uw persoonlijke smaak.) Sluit het flesje hermetisch af en laat het twee à drie dagen staan. Vervolgens test u de essence op uw pols. Vindt u uw parfum te sterk, dan kunt u het aanlengen met nog wat ethanol.

 

 

  Hoe maakte men in de negentiende eeuw Eau de Lavendel?

Het recept voor de Eau de Lavendel of Lavandal staat in een bekend kookboek van B. Meijer, De volmaakte kok (1851). Het recept bestond uit lavendel, rozemarijn en alcohol.

In het kookboek van Meijer stonden, naast de recepten voor de bereiding van gerechten, ook de recepten voor geneesmiddelen en schoonheidsproducten. De Eau de Lavandal, zoals het reukwater bij Meijer heette, moest als volgt worden klaargemaakt:

Een loot (= ongeveer 50 gram) lavendel en 20 druppels rozemarijnolie lost men op in een kan `verloop' (alcohol). De verloop of alcohol moet uit Barcelona komen. Alles goed schudden en daarna filteren. Het reukwatertje kleurde men iets bij met wat 'concinielle' kleurstof.

Deze pagina is voor het laatst bijgewerkt op 7 December 2006